En toen vlogen we een dag voor het concert naar Rome, en een dag daarna weer terug naar Nederland. Donderdag 22 juni jl. trad Ludovico met zijn muzikale collega’s op in het Cavea Auditorium in Rome, Italië. Hij kwam het podium op, begroette het publiek met een zwaai, ging achter zijn vleugel zitten en begon zijn piano te bespelen. Fraai, indrukwekkend en foutloos. Als je je ogen dicht zou doen, had je het gevoel dat je naar Spotify aan het luisteren was.
Het verbod om foto’s en/of video’s te maken, werd volledig genegeerd dus toen heb ik ook maar snel wat foto’s en 2 korte video’s gemaakt. Een optreden van ruim twee uur waar het een combinatie was van rustig pianomuziek tot heftige, dynamische composities samen met de violist, percussionist en cellist die afwisselend (maar altijd met elkaar) het podium opkwamen. Toen we op driekwart van het concert zaten, had Ludovico een microfoon in de hand en sprak hij het publiek eindelijk toe. Echt een prater of showman is hij niet: het gaat puur om de muziek. Daar kwamen we immers voor.
Beetje jammer dat er achter mij een ontzettende (ik zeg het subtiel) zeurpiet zat, een Nederlander genaamd Kees (een lookalike van Ruben vd Meer) met zijn vrouw die werkelijk overal over zat te klagen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Een aanrader, een liveconcert van Ludovico? 100% zeker. Als je kans krijgt, doen! Je zult er geen spijt van krijgen. Een ervaring die je niet snel vergeet.